“Iemand die verslaafd is aan porno mag nooit een huisgroep leiden”

"Mensen denken bij genade vaak aan pappen en nathouden, maar dat is zeker niet terecht”, zegt Hans Tims, leider van Friends for Ministries. Hij vertelt hoe je als kerk juist door genadig te zijn soms harde knopen moet doorhakken.

Eind deze maand is Benjamin Lim in Nederland, hij is de tweede leider van de New Creation Church in Singapore, die wordt geleid door Joseph Prince. Lim vertelt in Nederland hoe genade essentieel is, maar dat het bepaald niet hetzelfde is als een gedoogcultuurtje. Hans Tims: “Als je naar hun kerk kijkt, dan leggen ze veel nadruk op genade, maar ze hebben ondertussen een heel strak beleid.”

Dat beeld kan wel snel ontstaan: je kunt doen wat je wilt en elke keer is er weer genade...
“Het is belangrijk dat we scherp blijven op dit onderwerp. Soms is de interpretatie te vrijblijvend. Dan is het een vrijbrief om te zondigen. Dat is niet hoe Paulus het interpreteert. Paulus bedoelt genade juist als ‘bekrachtigd worden om het goede te doen.’ Het is bijvoorbeeld verdrietig als mensen vanwege een genadeboodschap niet meer de noodzaak voelen om te evangeliseren, ‘omdat mensen toch wel in de hemel komen.’ Dat is heel erg!”

"Het is bijvoorbeeld verdrietig als mensen vanwege een genadeboodschap niet meer de noodzaak voelen om te evangeliseren, ‘omdat mensen toch wel in de hemel komen.’ Dat is heel erg!”

Aan de andere kant kan er ook te weinig genade zijn bij leiders, geloof jij. Hoe ziet dat er uit?
“Dat gebeurt wanneer er te weinig naar Christus verwezen wordt. Jezus gaf zijn leven aan het kruis en God zei: ‘Niemand rooft je meer uit mijn hand.’ Dat is genade! Ik denk als mensen deze zekerheid missen, dat je aan de andere kant een gebrek aan genade hebt. Teveel mensen worden in onzekerheid gelaten.”

“Maar het vraagt wel om verantwoordelijkheid. Je kunt niet zaterdagavond tot 4 uur doorzakken en blowen en de volgende dag je beroepen op Gods genade.” Kun je die genade dan verliezen? “Nou nee, je raakt God niet gemakkelijk kwijt. Mensen kunnen zich losmaken van God, maar God raakt niet zomaar los van mensen. Gods liefde en geduld blijven altijd boven de markt hangen. Er is ook een derde en vierde kans. Vergeving en genade zijn er altijd.”

Hoe paste Jezus genade op de juiste wijze toe?
“Hij is het beste voorbeeld. Jezus deed het liefdevol en Hij stelde leiders aan met zorg. Maar Hij corrigeerde Petrus bijvoorbeeld heel vaak. Maar terwijl Hij Petrus vermaande en vormde, stelde Hij hem ook aan als hoofdapostel. Een goede leider is compassievol en bewogen, maar is

ook een duidelijke leider. Bij Jezus was het nooit slappe hap. De neuzen stonden altijd dezelfde kant op.”

Tegelijkertijd zie je vaak situaties in de kerk dat de neuzen niet dezelfde kant op staan...
“Wat we dan níet moeten doen is het politieke midden proberen te zoeken. De visie van een kerk moet altijd gedeeld worden door het leiderschap. Als iemand niet mee wil met de visie, dan maakt hij de dingen erg verwarrend. Mensen gaan dan namelijk hun eigen koninkrijkjes bouwen. Ik geloof dat je niet een leider kan zijn als je niet op één lijn ligt met de visie. Je krijgt dan dat mensen gaan dwarsliggen en moeilijk doen. Dat is niet bevorderlijk voor de kerk.”

"Als Gods genade een persoon niet verandert, dan betekent het niet dat die persoon is afgeschreven. Maar wel dat de persoon als leider van zijn taak verantwoordelijkheid moet worden genomen en tijd krijgt om te herstellen en te rusten in de genade van God.”

Maar stel dat kerken niks met evangelisatie doen, terwijl je er zelf een enorm hart voor hebt...
“Ik vind het zelf moeilijk te begrijpen dat kerken weinig doen met de grote opdracht. Maar ik zou wel altijd adviseren een kerk te zoeken die past bij waar jij een hart voor hebt. Maar als je eenmaal in een kerk zit die naar binnen gericht is en alleen kijkt naar de problemen binnen de kerk, en niet naar al die miljoenen die in Nederland niet gered zijn, ga dan niet rebelleren tegen het leiderschap. Het is beter om eens rustig met hen te zitten en te vragen: hoe denken jullie over evangelisatie? Ik denk dat het kan helpen.”

Hoe ga je er mee om als in jouw kerk leiders zijn die grote fouten maken, juist vanuit het genade-oogpunt?
“Dan moet je heldere maatregelen nemen. De kerk moet een veilige plaats zijn. Als door bepaalde personen de veiligheid er niet meer is, dan heb jij de verantwoording voor de totale gemeente. Als er iemand in de kerk komt met een pedofiel verleden, dan zou het van de gekke zijn om daar niet heel alert op te zijn. Het leiderschap draagt dan de verantwoordelijkheid. Als Gods genade een persoon niet verandert, dan betekent het niet dat die persoon is afgeschreven. Maar wel dat de persoon als leider van zijn taak verantwoordelijkheid moet worden genomen en tijd krijgt om te herstellen en te rusten in de genade van God.”

Wat zou je moeten doen, vanuit genade, als een huisgroepleider in jouw kerk verslaafd is aan porno?
“Zo iemand hoort niet in het leiderschap, want hij heeft een voorbeeldfunctie. Een leider geeft het goede voorbeeld. Als iemand persoonlijke issues heeft die druk leggen op het functioneren als leider, dan werkt het niet. God wil je graag helpen, maar juist ook door te helpen en te beschermen.”

Dus dan zet je diegene op non-actief?
“Ja, de mensen snappen ook wel dat die persoon niet makkelijk kan functioneren. Vaak is het voor zo’n persoon een enorme opluchting als het wordt uitgesproken. Je draagt die last met je mee. Het is natuurlijk een dubbelleven als je een bijbelstudie geeft en je fietst naar huis en gaat daarna porno kijken. Dan ben je verward in je denken. Ik heb te doen met deze mensen en ik heb er een hart voor om hen te begeleiden naar herstel. Maar je moet zo iemand niet voor de gemeente stellen.”

Hoe voorkom je dat een persoon zich dan niet ‘gestraft’ voelt en wegvalt?
“Het is sowieso geen straf! Maar het gaat om zorg en veiligheid. Iemand met bezoedelde gedachten en verslaafd aan porno kan nooit een huisgroep leiden. De kerk is een geestelijke plaats!”

“Het is mijn ervaring dat mensen muren opbouwen, doordat ze gekwetst zijn of teleurgesteld in anderen." Hans Tims, die jarenlang als voorganger werkte en directeur van FMF is, deelt in deze videoserie zijn drie levenslessen, in gesprek met Rik Bokelman. In de derde video is de levensles: je zou geen muren moeten opbouwen.

Mensen hebben volgens Hans vaak te maken met twee leiderschapsstijlen: regeren vanachter muren, of vanuit de hoge hemel. De eerstgenoemde groep is gekwetst in het verleden en trekt een muur op, uit angst dat mensen misbruik zullen maken van hun kwetsbaarheid. “Dat vind ik heel pijnlijk, zo zou het niet moeten zijn." 

Voorbeelden zijn er ook in de Bijbel te vinden, zoals in het leven van David en Saul. “Saul was typisch een man die vanachter muren is gaan regeren, zich bedreigd voelde door David.” Ondanks de fouten die hij maakte, wordt David 'man naar Gods hart' genoemd. “Als hij moreel gevangen is, is hij niet de persoon die wijst naar anderen. Uiteindelijk zei hij: 'God, ik heb alleen tegen U gezondigd'.”

Het lijkt logisch, dat je wilt voorkomen dat je bent gekwetst en jezelf niet echt laat kennen. Maar dat is ook een keuze, zegt Hans Tims. Het kan ook voorkomen in een hechte vriendschap. “Ik denk dat het een verkeerde keuze is om te zeggen: ik laat je niet meer toe in mijn leven.” Bitterheid verstoort je persoonlijk geloofsleven en je gebedsleven, zegt hij. En wat als je er nu zelf aan onderdoor gaat? “Je kunt ook denken: ze hebben het mij niet aangedaan, maar ze hebben het God aangedaan.”

Jezus had alle reden om een opgetrokken muur op te trekken, naar Zijn discipelen toe. Hij werd tot drie keer toe verloochend door Petrus. Toch deed hij dat niet. Wat zou Hans adviseren aan mensen die een muur hebben opgetrokken, omdat ze teleurgesteld zijn in mensen of in God? Bekijk het antwoord van Hans Tims in de CIP+ video.

Hans Tims: "Koninklijk denken verrijkt je leven"

02-01-2018 door Hendriëlle de Groot

Pinkster, evangelisch, reformatorisch. Als christen denken we vaak in naamkaartjes, in denominaties. Maar we zouden het grotere perspectief moeten zien. Koninklijk denken, noemt Hans Tims van Friends for Ministries in Fellowship dat. In deze videoserie deelt hij zijn levenslessen, in gesprek met Rik Bokelman. In de tweede video: wees een 'koninklijk denker'.

“Het koninkrijk is datgene wat Jezus leert. Wat hij kwam doen, is het koninkrijk der hemelen prediken. Een koninkrijk waar God regeert, waar Hij Heer en meester is en dat veel groter is dan ons beperkt denken,” legt Hans Tims uit. Het koninkrijk dat wij in gedachten hebben, is vaak beperkt tot denominaties: pinkster, evangelisch, reformatorisch. Toen de Heilige Geest werd uitgestort, kwamen er drieduizend mensen tot geloof. Daar werd niet gesproken over een denominatie. “De eerste gemeente die was ontstaan, was een fellowship, een gemeenschap. Ze hadden alles gemeenschappelijk. Ik denk wel eens: we moeten terug naar dat koninkrijk.”

Toen hij 19 was, kwam hij een kerk binnen. Hij was niet kerkelijk opgevoed. “Daar zag ik mensen die hun hand opstaken, uitbundig waren. Ik dacht; waar ben ik terechtgekomen? Hier kom ik nooit meer terug.” Dat hij toch terugkwam, was achteraf gezien het werk van de Heilige Geest. “Wat ik zag van de kerk, was niet datgene waarvan ik dacht: daar moet ik ook voor gaan.” Hij zag niet terug in de levens van mensen dat ze gelovig waren.

Als mensen vertelden over het geloof van Jezus, ging hem dat steeds meer fascineren. Hij ging de Bijbel bestuderen en uiteindelijk gaf hij zijn leven ook aan Jezus. “Ik begreep dat het een manier van leven was. Het is net als ademhalen, iets wat natuurlijk is en inhoud geeft aan je leven. Toen ik dat ontdekte, dacht ik: dat is de moeite waard om voor te leven.” Het besef dat Jezus voor hem gestorven was, landde in zijn hart. “Mensen die niet kerkelijk zijn, kan ik goed begrijpen.”

Er is een groot verschil tussen ons denken en 'koninkrijk denken'. Tijdens een internationale conferentie hoorde hij iemand van Wycliffe spreken, bekend om de Bijbelvertalingen in alle talen. Binnen tien jaar tijd kunnen ze alle volken, alle naties, de Bijbel geven. In 2030 is de grote opdracht voltooid, alle mensen hebben de gelegenheid te horen wie Jezus is. “Dat is uiteindelijk waar het om gaat. Dat was een koninklijke conferentie, omdat die mensen elkaar niet beconcurreren, maar de synergie hadden om samen te werken en invulling te geven aan die grote opdracht.”

Hoe kunnen wij als christenen bij dat koninkrijksdenken komen? En als we dat niet doen, wat staat er dan op het spel? “Koninkrijksdenken verrijkt je leven.” Bekijk het antwoord van Hans Tims in de CIP+ video.

Hans Tims: "Het gaat er niet om wie je bent, maar om wie je kent"
15-12-2017 door Hendriëlle de Groot
Status en aanzien is niet alleen belangrijk in het bedrijfsleven, maar ook in de kerk. In deze video bespreekt Rik Bokelman de drie levenslessen van Hans Tims, voormalig voorganger van de Nieuw-Testamentische Gemeente IJsselstein en directeur van Friends for Ministries in Fellowship. (FMF). De eerste les: het gaat er niet om wie je bent, maar om wie je kent. Een les die hij in de praktijk heeft geleerd. "Eerst probeer je indruk te maken en jezelf belangrijk te maken, maar uiteindelijk ga je ontdekken dat dat het niet is. "
"Wat je ziet, is dat vooral voorgangers en mensen met een bepaalde positie in het bedrijfsleven, zichzelf belangrijk maken. Onze belangrijkheid wordt niet bepaald door wie we pretenderen te zijn. We spelen toch een rol. Het mooiste is als je heel dicht bij jezelf kunt komen," zegt Hans Tims. Volgens hem is het belangrijk om goede mensen om je heen te verzamelen, ook al hebben anderen betere kwaliteiten. "We zijn daar bang voor, stel dat de ander met de eer gaat strijken. Maar het gaat erom dat datgene wat je doet, rendement geeft. Goede leiders brengen leiders voort."
"Ik heb gewerkt met mensen die veel beter zijn dan ik. Die hebben bijgedragen aan datgene wat in mijn leven tot stand is gekomen. Daar moet je niet bang voor zijn," zegt Tims. Bang dat hij zijn eigen positie zou verliezen, is hij nooit geweest. "Er zijn altijd mensen die op een bepaalde positie uit zijn. Daar moet je niet te bang voor zijn, maak jezelf ook niet al te belangrijk."
We vinden aanzien fijn, dat andere mensen tegen ons opkijken. "Maar het gaat niet om onze eer, om wie ik ben. In je leven bouw je een bepaald netwerk op van mensen die zich in dat netwerk bewegen en op bepaalde momenten belangrijk voor je kunnen zijn. Sta open voor de kunde en kennis van anderen. Bovenal is de Here Jezus belangrijk, onze grote Leider en Voorbeeld. Hij is alles voor ons, uiteindelijk gaat het om Hem."
Karakter vindt hij belangrijker dan bediening, als het gaat om leiders. "Je hebt mensen met een geweldige bediening, van wie je weet dat het karakter haaks staat op wat ze in de bediening laten zien. Dan kan de boodschap fantastisch zijn, maar de persoon is niet iemand die ik adoreer." Wat kunnen we leren van Jezus, als het gaat om wie je bent? En hoe kan Jezus je bevrijden van het verlangen iets te willen voorstellen in je leven? Bekijk het antwoord van Hans Tims in de CIP+ video. www.CIP.nl

Hans en Esther Tims, samen met Pastor Stanley Hofwijks en 600 andere Internationale leiders

voor Castle Church in Wittenberg-Duitsland, waar vandaag, precies 500 jaar geleden de Reformatie begon.

Op de achtergrond de deur waarop Maarten Luther zijn 95 stellingen timmerde.